Wincenty Paradowski (1905–1993) pracownik archiwum Państwowego Instytutu Geologicznego w Leszczach, żołnierz i oficer AK

Urodził się 16 lipca 1905 r. w miejscowości Zaporoże Kamieńskoje na terenach carskiej Rosji. Ukończył Wyższe Naczalnoje Uczyliszcze w Zaporożu. Jego rodzice – Todor i Wanda zajmowali się rolnictwem.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości rodzina przyjechała do ojczyzny i osiedliła się w Brześciu nad Bugiem. W latach 1930–1945 Wincenty pracował jako rolnik we własnym gospodarstwie. W 1930 r. Wincenty ożenił się ze Stanisławą Siedlecką, z którą miał dwóch synów: Ryszarda i Zbigniewa.

W czasie okupacji hitlerowskiej małżeństwo Paradowskich prowadziło intensywną działalność konspiracyjną. Wincenty zakładał struktury organizacyjne Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. Uczestniczył w działaniach oddziałów pozostających w strukturach Kedywu AK, m.in. w rejonie Ostrołęki. Był dowódcą kompanii „Różane”.
Po zakończeniu II wojny światowej rodzina Paradowskich została osiedlona we wsi Broniszewo w Wielkopolsce. Podobnie jak wcześniej, po repatriacji Paradowscy utrzymywali się z pracy na roli.
W. Paradowski był członkiem Gminnej Spółdzielni działającej na terenie powiatu kolskiego. W 1950 r. na walnym Zgromadzeniu Delegatów Gminnej Spółdzielni w Przedeczu został wybrany na stanowisko jej prezesa. 1 listopada 1955 r. rozpoczął pracę w Państwowym Instytucie Geologicznym. Był magazynierem rdzeni wiertniczych w Leszczach, a w 1961 r. powołany został na stanowisko kierownika zespołu magazynów rdzeni wiertniczych. W latach 1961–1973 pod opieką miał trzy archiwa rdzeni wiertniczych zlokalizowane w okolicach Kłodawy – w Leszczach, Krzewacie i Słupeczce. Troszczył się nie tylko o majątek Instytutu Geologicznego, lecz także o geologów, którzy prowadząc badania naukowe wiele czasu spędzali w archiwum. Starał się zapewnić im jak najlepsze warunki do pracy oraz warunki mieszkaniowe i socjalne.
W 1948 r. małżeństwo Paradowscy otrzymali odznaczenia od rządu londyńskiego. Wincenty ps. „Poraj” – Krzyż Armii Krajowej, jego żona Stanisława ps. „Bocianowo” – Medal Wojska. Jednak przez wiele lat wobec władz PRL zatajali swoją działalność konspiracyjną i związki z AK.

Wincenty Paradowski przeszedł na emeryturę 31 grudnia 1973 r.  Zmarł w 1993 r., pochowany został na cmentarzu parafialnym w Kłodawie. 

 

Pradowski Wincenty

 

Opr. Ryszard Jałoszyński „Ludzie kłodawskich sołectw”