Józef Jakubowski urodził się 19 września 1901 roku.
Był nauczycielem i kierownikiem Szkoły Podstawowej w Górkach w latach 1934-1939 oraz 1945-1953. W czasie okupacji jako podporucznik rezerwy został Komendantem Rejonu i miasta Kłodawy konspiracyjnych organizacji Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. Do współpracy dobrał innych oficerów i podoficerów rezerwy. Byli to przeważnie nauczyciele i pracownicy różnych instytucji i przedsiębiorstw. Józef Jakubowski pracował jako robotnik na terenie Kłodawy.
Gestapo przeprowadziło u niego kilka rewizji i przesłuchań i 17 kwietnia 1942 roku został aresztowany. Mimo tortur do zarzucanych mu czynów i przynależności do ZWZ nie przyznał się. Wyrokiem sądu w Legnicy został skazany na 5 lat ciężkiego więzienia. Wyrok odsiadywał w więzieniach: inowrocławskim, poznańskim, rawickim, legnickim i w obozach Grossenheim i Waldheim. W czasie pobytu w więzieniu w Poznaniu pracował w zakładach Cegielskiego.
W lutym 1945 roku więźniów ewakuowano na zachód, pędząc ich pieszo mimo śniegu i mrozu. Na kilkanaście kilometrów przed Berlinem, w czasie noclegów w szopach , wyzwoliła ich armia radziecka. Osłabiony i wycieńczony Józef Jakubowski trafił do szpitala wojskowego. Do domu wrócił dopiero w drugiej połowie maja 1945 r., gdzie trafił do kolskiego szpitala.
Jakubowski zgłaszając swój powrót w urzędzie ujawnił swoją przynależność do ZWZ i Armii Krajowej. Urząd Bezpieczeństwa wielokrotnie nachodził go i przesłuchiwał.
W 1953 roku wyprowadził się z Górek i podjął pracę zastępcy inspektora szkolnego w Obornikach a apotem w Kościanie.
Zmarł 3 października 1969 roku i jest pochowany w Gnieźnie.
Źródło: „Kronika Kłodawy” – Jan Grzegorzewicz, „Przegląd Koniński” 01-04-1990 - życiorys J. Jakubowskiego napisany przez Wiktora Mejera.