Michał Biały urodził się 29 września 1905 roku we wsi Korniatków k. Łańcuta. Szkołę średnią ukończył w Łańcucie, a potem Akademię Górniczą w Krakowie, na której studiował górnictwo podziemne, wiertnicze, odkrywkowe, eksploatację szybów. Studia ukończył w 1932 roku i rozpoczął pracę w Karpackim Instytucie Geologicznym, później przeniósł się do górnictwa naftowego. Przed II wojną pracował w Kopalni Soli Potasowej w Kałuszy, tu na polecenie zwierzchników przygotowywał ekipę do wierceń badawczych w okolicach Kłodawy. Wojna przerwała te plany.

II wojna zastała go w Kałuszu, gdzie armia radziecka zajęła wschodni okręg naftowy. Michał Biały decyduje się na ucieczkę, po 2-letniej tułaczce wraca do zony i córki.

W czasie wojny i bezpośrednio po wyzwoleniu pracuje w górnictwie naftowym w okolicach Gorlic. W 1946 roku zostaje służbowo przeniesiony do Kłodawy, na kierownika Sekcji Północnej organizowanej tutaj przez Państwowe Przedsiębiorstwo Poszukiwań Naftowych. Celem wierceń badawczych było poszukiwanie złóż ropy naftowej, których się tu spodziewano. Michał Biały, który już w 1938 roku podejrzewał po specyficznym układzie geologicznym istnienie bogatych złóż soli w okolicach Kłodawy zaprojektował pierwszy otwór badawczy. Potwierdził on istnienie wysadu solnego. Dobrze się stało, że wierceń dokonywał Michał Biały, który zawiadomił swoich zwierzchników o istnieniu pokładów soli mimo, że poszukiwano nafty. W 1949 roku z przedsiębiorstwa wiertniczego Michał Biały przechodzi do budowy kłodawskiej kopalni, w którym zajmuje stanowisko naczelnego inżyniera. W 1950 roku przystąpiono do budowy 2 szybów, pracami kierował M. Biały. Okazało się, że pokłady soli potasowej nie są duże, natomiast są bogate zasoby soli kamiennej. W 1958 roku zostaje utworzony zakład „Kopalnia Soli Kłodawa”, w którym mgr inż. M. Biały obejmuje stanowisko zastępcy dyrektora d/s technicznych i kierownika ruchu zakładu górniczego. Na tym stanowisku pracuje do czasu przejścia na emeryturę w 1973 r.

Po przejściu na emeryturę nadal aktywny dużo czasu poświęcał pracom na działce, budowie domu, wędkowaniu, lubił muzykę, grywał na cytrze i skrzypcach.

Zmarł 17 marca 1988 roku, pochowany na kłodawskim cmentarzu.

Michał Biały odznaczony został m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi, medalem „Za zasługi dla województwa poznańskiego”.

Jeden z szybów kopalnianych nosi imię Michał – to na cześć długoletniego dyrektora technicznego Michała Białego.

(„Kronika Kłodawy”, wywiad z M. Białym zamieszczony w „Wielkopolskim Zagłębiu” 16-11-1980)