Saturnin Czerniewicz (1890-1961) burmistrz Kłodawy 1927-1930, zelektryfikował Kłodawę

Saturnin Czerniewicz, syn Rocha i Pelagii z Jaworskich, urodził się 27 listopada 1890 roku w Kłodawie. Jego ojciec zmarł, gdy Saturnin miał zaledwie 3 lata.
Wykształcenie średnie zdobył w ośmioklasowym gimnazjum Św. Katarzyny w Petersburgu, następnie odbył praktykę ogrodniczą w firmie Ulrych w Warszawie. Wyjechał do Orleanu, gdzie w firmie Barbier et Co. W latach 1913-1914 również odbywał praktykę ogrodniczą. Po powrocie do kraju w 1914 roku rozpoczął studia w Wyższej Szkole Ogrodniczej w Warszawie, które ukończył w 1918 roku.

Saturnin brał czynny udział w wojnie polsko-bolszewickiej, jako ochotnik zaciągnął się do armii w czerwcu 1920 r., jako jedyny ochotnik z Kłodawy. Był w formacji, która zdobyła Wilno. Wrócił w październiku 1920 r.
W czasie studiów w Warszawie poznał Marię Żabińską, siostrę swojego kolegi Jana Żabińskiego (późniejszy dyrektor warszawskiego ogrodu zoologicznego). 22 listopada 1922 roku Maria i Saturnin wzięli ślub w warszawskiej katedrze. Czerniewiczowie mieli jednego syna Jana.
W Kłodawie Saturnin unowocześniał swoje gospodarstwo zgodnie ze zdobytymi praktykami. Zaprowadził w swoim 40-hektarowym gospodarstwie plantacje owocowo-warzywne. Na masową skalę produkował ogórki i dostarczał je do przetwórcy z Poznania Wincentego Paetza. Zaprowadził również plantację brzoskwiń i moreli. By ł w naszej okolicy działaczem, który upowszechniał zasady nowoczesnego rolnictwa. Saturnin Czerniewicz interesował się również życiem kłodawskiej społeczności.
W 1927 roku wybrano go na stanowisko burmistrza Kłodawy. Za kadencji S. Czerniewicza przeprowadzono szereg ważnych dla mieszkańców prac. Kontynuowano akcję komasacji gruntów i melioracje. Na drenowanych polach plony wzrosły znacząco. Pobudowano nowe bruki oraz założono chodniki cementowe na głównych ulicach. Na rynku została zbudowana studnia głębinowa dla potrzeb mieszkańców. Największym osiągnięciem było kontynuowanie prac związanych z elektryfikacją miasta. W 1929 roku zapalono pierwsze lampy elektryczne. Burmistrz Czerniewicz z własnych środków (z posagu żony) przeznaczył na ten cel znaczną kwotę i namówił do udzielenia pożyczki Jana Żabińskiego – brata żony. Pieniądze te tylko w części zostały spłacone.  Funkcję burmistrza Czerniewicz pełnił do 15 października 1930 roku.  
W latach 1930-1939 Saturnin Czerniewicz prowadził swoje gospodarstwo i pracował w Polskim Związku Eksporterów Bekonu i Artykułów Zwierzęcych w Warszawie. Zajmował się organizacją eksportowego przetwórstwa oraz konserw owocowo-warzywnych. W czasie wojny cała rodzina została wysiedlona i trafiła do Warszawy. Czerniewicz zorganizował fabrykę marmolady i konserw, gdzie znalazło schronienie wielu Polaków. Jako dyrektor zatrudniał przede wszystkim potrzebujących pracy i dokumentów ziemian.
Po wojnie gospodarstwo prowadziła żona Maria, a Saturnin pracował w Zarządzie Państwowego Przemysłu Konserwowego, a od 1950 r. w Centralnym Inspektoracie Standaryzacyjnym.  Z pracy musiał wycofać się z powodów zdrowotnych, na stałe do Kłodawy wrócił w 1950 r.
Zmarł 11 stycznia 1961 r., spoczął w grobie rodzinnym na kłodawskim cmentarzu.

Źródło: Teresa Czerniewicz-Umer, Ryszard Jałoszyński  „Życie pracą wypełnione, Saturnin Czerniewicz (1890-1961)”

saturnin czerniewicz