Władysław Kapica urodził się w 1894 roku w miejscowości Kadrób, woj. łódzkie. Pochodził z rodziny robotniczej. Jako młody chłopak wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej, na wskutek prześladowań członków tej partii przez władze carskie zmieniał miejsca zamieszkania. Do Kłodawy przybył w 1913 r. 26 listopada 1916 roku wstąpił w związek małżeński z Władysławą Wronkiewicz. W małżeństwie nie mieli dzieci, adoptowali córkę Teresę. W Kłodawie prowadził zakład malarski i sklep spożywczy. Upowszechniał zasady ideologiczne i programowe PPS. Był człowiekiem tolerancyjnym, szanującym poglądy polityczne i wyznaniowe mieszkańców Kłodawy i okolicy.

Tadeusz Gabryelski, syn Narcyza i Marianny z Kowalewskich, urodził się 28 października 1909 roku w Kłodawie (chrzestni: Wiktoria Gabryelska i Jan Janiszewski). Szkołę powszechną ukończył w Kłodawie, a następnie uczył się w gimnazjum w Kole i Liceum im. Piusa X we Włocławku. Maturę zdał w 1929 r. i wstąpił do seminarium we Włocławku. W czasie studiów powierzono mu funkcję superiora w niższym seminarium co było wyrazem zaufania przełożonych do pilnego alumna.

Jan Kurkiewicz, syn Szczepana i Józefy z d. Komorek, urodził się 3 czerwca 1898 r. w Mstowie, gm. Chodecz. Uczęszczał do szkoły podstawowej w Strzyżkach, a następnie do szkoły miejskiej w Warszawie. W 1915 r. (pierwsza wojna światowa) skorzystał z możliwości ewakuacji na wschód Rosji i wyjechał do Kijowa a później do Moskwy. Był to czas tułaczki, głodu, niedoli. Z Moskwy wyjechał do Siergiejewa, gdzie zdał egzamin do ewakuowanego seminarium nauczycielskiego. Po zakończeniu roku szkolnego w 1918 r. seminarzyści i ich wykładowcy wrócili do Polski. Seminarium Nauczycielskie w Siennicy k. Mińska Mazowieckiego Jan Kurkiewicz ukończył w 1919 r.

Michał Koziorowski, syn Edmunda i Zofii ze Skibniewskich ur. 07-07-1906 r. w Kłodawie i ochrzczony w tutejszym kościele. Ekonomista, absolwent Wyższej Szkoły Handlowej w Warszawie i i Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty nr 4 w Tomaszowie Mazowieckim (1929). W 1929 przeniesiony do kadry zapasowej piechoty we Włodzimierzu Wołyńskim. Podporucznik od 1 I 1933. Mieszkał w Warszawie, pracował jako kierownik działu planowania w Państwowych Zakładach Inżynieryjnych. Żonaty z Sabiną z Chylewskich, miał dwoje dzieci.